Zondag 29-11 kon tellen als het eerste publieke toonmoment voor de verschillende projecten die binnen de 'master na master' opleiding met veel liefde en zorg worden begeleid.

Dat deze bijna vier uur durende marathon in NADINE (Brussel) kon plaatsvinden was een mooie zaak. In deze kleine maar bijzonder charmante en goed klinkend ruimte zagen in de loop van de laatste 15 jaar verschillende nieuwe muziek projecten het daglicht (kleine kamermuziekprojecten van ictus, van black jackets company, etc... ). Het gaf behoorlijk wat voldoening om bewezen te zien dat alle voorgestelde projecten potentieel hun weg wel zullen vinden op de reguliere concertpodia: stuk voor stuk prestaties dus die in de lijn lagen van de verwachtingen of ze zelfs ruimschoots overschreden. Voor een overzicht van het volledige programma kan je nog steeds terecht op: http://www.ictus.be/manama/news1.html#agenda

Enkele sfeerbeelden

'Romancendres' van Heinz Holliger voor cello en piano, uitgevoerd door Sara Picavet en Benjamin Glorieux: een werk dat getuigt van Holliger's obessie voor de romances van Schumann die ooit door Clara Schumann tot as werden herleid, een ware tour de force die van de muzikanten een ongewone flexibiliteit vraagt, uitgesproken romantische gestes die systematisch onderuit worden gehaald door de instrumentale vevreemding van de conventionele speeltechniek die aan Lachenmann doet denken

Of nog 'Canzona di ringraziamento' van Salvatore Sciarrino dat door fluitiste Chryssi Dimitriou van het nodige licht werd voorzien. Een delicaat werk eveneens maar hier eerder vanwege de conceptuele eenvoud: een aaneenschakeling van complexe tonen die telkens weer moeten worden ontwikkeld, de luisteraar kan het ontstaan van elk 'akkoord' volgen dat met net te veel of te weinig dosering als een soufflé in elkaar kan vallen, wat hier dus niet gebeurde. Het resultaat is uiteindelijk een poëtische boog van de meest ontroerend eenvoud.

Ensemble BESIDES was ook van de partij in hun minimale en maximale bezetting (bij deze verwijs ik graag naar hun nagelnieuwe web site http://www.ensemblebesides.be/index.html). Een spannende uitvoering was het van 'Fast Medium Swing' van Matthew Shlomowitz: de piano solo partij werd door Fabian Coomans met een razende drive uitgevoerd en steeds weer anders ingekaderd door het instrumentale trio (met harp in distortion) en de sampler partij. Een spannend moment ontstond toen de computer het opgaf en Sam Faes zonder verpinken de sampler partij ging vocaliseren (zeer overtuigende geblaat overigens).