November 30, 2013, Brussels, Les Brigittines
November 21st, 2015, Ciclo contemporaneo, Teatro San Martin, Buenos Aires

240 minutes with Morton Feldman. For Philip Guston (1984): Michael Schmid (flutes)
Jean-Luc Fafchamps (piano), Miquel Bernat (percussion)

It was reported that the French artist Marcel Duchamp, after hearing For Philip Guston in New York, exclaimed: a harmonist at long last! Impossible to analyse, but Morton Feldman’s nonetheless sublime harmonies are honed by ear, note by note, and the performers’ playing is called upon to be ultra-concentrated, verging on silence. It produces a peculiar dull light that is both fascinating and disorienting. Hovering rhythms and phrases leading nowhere. Never-ending repetition, always in a different place, with the memory in mild disarray. Feldman’s objection to the imperious Will of Western music took the form of what he called "a silent protest". 

Inspired by the time-stretching experiments of the “downtown” New York composers (Terry Riley and La Monte Young), Feldman wrote “For Philip Guston” in 1984, an abnormally long work for flute, resonant percussion and piano lasting over four hours!

21 november 2015, Ciclo contemporaneo, Teatro San Martin, Buenos Aires

Morton Feldman : For Philip Guston (1984): Michael Schmid (fluit), Jean-Luc Fafchamps (piano), Miquel Bernat (percussie)

Meteen nadat hij werk van Feldman hoorde in New York, riep Marcel Duchamps uit: eindelijk iemand die iets afweet van harmonie! De sublieme harmonieën van Morton Feldman zijn onmogelijk te analyseren, ze vragen alleen om noot per noot ‘ontrafeld’ te worden en vergen van de vertolkers een uiterste concentratie die de stilte omarmt. Er gaat een bevreemdend, mat licht uit van zijn muziek dat fascineert en desoriënteert, met zwevende ritmes en muzikale frasen die alle mogelijke richtingen uitgaan. Alles wordt voortdurend herhaald, maar nooit op dezelfde plaats, terwijl het geheugen langzaam wegebt. Tegenover de autoritaire wil van de Westerse muziek plaatste Feldman muziek die hij ‘a silent protest’ noemde.

Feldman componeerde in 1984 _For Philip Guston _voor fluit, slagwerk en piano, waarbij hij zich inspireerde op de experimenten met werk van extreme duur door componisten uit “downtown”

New York zoals Terry Riley en La Monte Young. Het werk duurt abnormaal lang: meer dan vier uur!

21 novembre 2015, Ciclo contemporaneo, Teatro San Martin, Buenos Aires

240 minutes avec Morton Feldman. For Philip Guston (1984): Michael Schmid (flûte),
Jean-Luc Fafchamps (piano), Miquel Bernat (percussion)

Marcel Duchamp, qui l'avait entendu à New York, s'était écrié : un harmoniste, enfin ! Inanalysables, pourtant sublimes, les harmonies de Morton Feldman sont ciselées à l’oreille, note par note, et demandent aux interprètes qui s’y consacrent un jeu concentré à l’extrême,  à la lisière du silence. Il s'en dégage une étrange lumière mate, qui fascine et dépayse. Les rythmes flottent, les phrases refusent toute direction. Tout se répète sans cesse, mais jamais à la même place, dans une douce déroute de la mémoire. Au Vouloir impérieux de la musique occidentale, Feldman opposait ce qu’il appellait “a silent protest”, une résistance silencieuse. 

Stimulé par les expériences sur la dilatation du temps menées par les compositeurs new-yorkais "downtown" (Terry Riley et La Monte Young), Feldman écrit en 1984 ce For Philip Guston pour flûte, percussions résonantes et piano, d'une durée anormalement longue : plus de quatre heures !