The 20th century invented a decisive instrument: the loudspeaker.
A new mode of playing: that of the electric guitar - unstable, vibrant, slippery and grainy.
And finally, a new mode of vocality: skilfully uneducated.

And nothing is the same anymore.

What can today's composers do with the sound of their time, without giving up the joys of speculation, nor the pleasures of virtuosity?
This is what we have tested for this second delivery of no-pop songs.

Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)

The composers are:

Georges Aperghis: the great master of contemporary music theatre offers a vocal challenge to his favourite Ictus musician: beyond madness.

Eva Reiter: the Austrian composer (and early music specialist) has created an anti-pop song on text by Falk Richter dealing with the existential impact of the financial crisis, which she will be performing herself.

Jean-Luc Fafchamps: the composer and Ictus’ pianist for a long time led a double life as an arranger for pop musicians.

Eleanor Bauer & Chris Peck: the American dancer and choreographer joins forces with her musical sparring partner Chris Peck to revisit the 19th century 'Parlour Song'.
   
   

Press : De Standaard

Ictus toert momenteel samen met Rosas door heel Europa met Anne Teresa De Keersmaekers magistrale Vortex temporum. Ondertussen geeft het ensemble ook nog eens eigen concerten. In februari is het te gast met een nieuwe editie van This is Not a Popsong. Vijf componisten kregen de opdracht om een nieuw werk te schrijven: een stuk met een typische popmuziekbezetting en met de duur van een popsong, maar dat nadrukkelijk géén ‘popsong’ mag zijn.
   

De componisten zijn:

Georges Aperghis: de grootmeester van het hedendaagse muziektheater stelt zijn favoriete Ictus-muzikant voor een vocale uitdaging: de waanzin voorbij.

Eva Reiter: in haar ‘anti-popsong’ vertolkt de Oostenrijkse componiste (en specialiste oude muziek) zelf een tekst van Falk Richter over de existentiële gevolgen van de financiële crisis.

Jean-Luc Fafchamps: componist en Ictus’ pianist leidde lange tijd een dubbelleven als arrangeur voor popmuzikanten.

Eleanor Bauer & Chris Peck: de Amerikaanse danseres en choreografe keert samen met haar muzikale sparring partner Chris Peck terug naar de 19de-eeuwse 'parlour song'.

MUSIQ3 : Entretien d'Anne Mattheuws avec JL Plouvier

Le XXe siècle a inventé un instrument décisif : le haut-parleur.
Un nouveau mode de jeu : celui de la guitare électrique — jeu instable et vibrant, saturé, glissant, granuleux.
Et enfin, un nouveau mode de vocalité : inéduqué.
Et plus rien n'est comme avant.
Que peuvent faire des compositeurs d'aujourd'hui avec le sound de leur époque, sans renoncer aux joies de la spéculation, ni aux ivresses de la virtuosité ?
C'est ce que nous avons testé pour cette deuxième livraison de no-pop songs.

N'ont pas écrit de pop song :

Georges Aperghis : le maître incontesté du théâtre musical contemporain présente un défi vocal à l’un de ses musiciens favoris – notre flûtiste Michael Schmid.

Eva Reiter: dans sa no-pop song, la brillante compositrice, flûtiste et gambiste autrichienne (spécialiste de musique ancienne) met en musique un texte sur la crise financière.

Jean-Luc Fafchamps : compositeur et pianiste d’Ictus depuis sa ténébreuse adolescence, Fafchamps connaît par ailleurs toutes les ficelles de l’arrangement pop, que nous lui demandons bien entendu d’oublier.

Eleanor Bauer : la danseuse et chorégraphe américaine s’inspire de la  mélodie de salon du XIXe siècle puritain (« parlour song »), dans un travail en duo avec son complice Chris Peck.